جای خالی یاس
فاطمه جان، سنگها بر سوگ تو ندبه می خوانند؛ در غروبی که شاخه ات را شکسته بودند.
آن شب، جای پای دوست، در خانه خالی است و ترنم مهربانی، بی حدیث حضور او، خاموش است.
علی،شبانه یاس می کارد،شبانه،داغ دلش را به خاک می گوید؛ اگرچه فردا صبح، از سمت خانه همسایه بوی نان آید.
دوباره بغض حسن با حسین می گیرد.
و جای خالیِ مادر به خانه می پیچد.
کجاست فاطمه امشب؟ کجاست بانوی نور؟
ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم مامور برای خدمت زهرائیم
روزی كه تمام خلق حیران هستند ما منتظر شفاعت زهرائیم
موضوعات مرتبط: مذهبی، مناسبتی، تسلیتی